برخی مواد معدنی نقشی حیاتی در عملکرد سلول های ایمنی دارند این مواد بسته به مقدار موجود در بدن به دو گروه مواد معدنی درشت و ریز دسته بندی میشوند در این باره اهمیت ویژه مربوط به عناصر کیمیایست که از چهارده عنصر ضروری برای حفظ سلامتی ،هر یک کمتر از 001/0 کل توده بدن را تشکیل میدهند.شماری از مواد معدنی مانند آهن ،روی ؛مس،سلنیوم و منیزیم ،آثار تعدیل کننده ای بر عملکرد ایمنی دارند و کمبود یک یا چند مورد از آنها با اختلال ایمنی و بروز عفونت ارتباط دارد .فعالیت ورزشی منظم به ویژه در محیط گرم باعث افزایش دفع این عناصر از راه تعریق و ادرار میشود .بنابراین نیاز روزانه آنها در ورزشکاران درگیر در تمرینات سنگین افزایش میباشد با وجود این اگر ورزشکار از رژیم غذایی متعادلی برای رفع نیازهای روزانه خود بهره گیرد مواد معدنی دریافتی بیش از حدی کفایت خواهد بود و افزایش نیازهای وی تامین می شود .مکمل ها معمولا مورد نیاز نیستن و استفاده از آنها باید منع شود زیرا مصرف بی رویه اغلب عناصر کمیاب با اختلال در جذب سایر عناصر کمیاب آثار سمی را به همراه داشته یا دستگاه ایمنی را مهار می کنند.به جز آهن و روی ،کمبود جداگانه عناصر کمیاب نادر است به طور کلی نیازی به استفاده از مکمل ها وجود ندارد مگر اینکه دسترسی آسان به منابع غذایی مانند گوشت ،میوه و سبزیجات تازه ممکن نباشد یا ورزشکار گیاه خوار بوده یا اینکه میزان انرژی دریافتی برای کاهش وزن و یا حفظ وزن محدود باشد .اسهال،استفاده از مدرها(دیورتیکها)مصرف بی رویه الکل و تغذیه نامنظم میتواند باعث افزایش اختلالاتی شود که میتواند با دریافت مکمل های مواد معدنی مناسب و نه بیش از حد مجاز توصیه شده روزانه جبران شود.
